Сон на лауцы пад вярбой

               
Я  прыехаў    ў  родну  вёску
Летняй  ціхай  раніцой
Калі  травы  ўсе і   дрэвы
Проста  свецяцца   расой
      Ніхто  з  родных  не  забачыў
      Абвясціць,  што  едзе  госць
      Сустракаць  ніхто  не  выйшаў
      Я  быў  замораны насквозь
Прылёх  ціхенька  на лаўцы
Прыдрамаў  з  дарогі  той
 Быў  кароткі,  але  моцны
 Сон на  лаўцы  пад  вярбой
      Чую  раптам  шум  і  крыкі
      У дзьвярах  радня  стаіць
      Усіх  наперадзе  матуля 
      Да  мяне  хутчэй  бяжыць
Мой  сынок,  я  сэрцам  чула
Што  прыедзешь  ты  да  нас
І  чуццё  не абманула
 Так  бывае  кожны  раз
      Я  цалуюся  із  мамай
      Па  кругу  усіх     абняў
      Вочы  мамы  ўсё  расілі
      Як   ў  хату  праважаў
У  хаце  бачу  я  плямянніц
Усе  хаваюцца  пад  стол
Дастаю  кулёк  цукерак
Высыпаю  ў  падол
      У  размовах  з сваім  братам
      З сястрой,  зяцям  і  раднёй
      Снедаць  кучаю  гатовім 
      Усёй  шумнай  мітуснёй