Маiм бацькам

                Святло тушыла,
                І ўцёмнай хаце
                Сваёй дачушцы
                Казала маці.
                Спі,бо багатыя
                Ноч разбяруць.
                Цяпер словы тыя
                За душу бяруць.
                І што казала,
                І што рабіла,
                Тады не кранала -
                Цяпер загаварыла.
                Запалю і святло,
                Ды цёмна ў хаце,
                Бо даўно не было
                У ёй маці.
                Прыходзяць святы,
                Граюць музыкі,
                Ды няма таты,
                І не возьмеш у пазыкі.
                І няма той крамкі,
                Дзе прадаюцца
                Родныя мамкі.
                Не прадаюцца!
                Усё паўторыцца
                У патомках.
                Кожны ўколецца
                На сваіх іголках.
                Паўзуць туманы
                Шэрай папонай.
                Няма ў мяне мамы -
                Няма абароны.
                Свеціць месяц рагаты,
                Свеціць,міргае.
                Няма ў мяне таты -
                І сэрца замірае.
                Куплялі ўнукам цацкі
                І другія дарункі,
                Ды змяніліся знянацку
                Жыцця вашага кірункі.
                Жыцця вашага наіўнага,
                Простага майго
                У маі ды жніўні -
                Толькі і ўсяго!
                У шостым і сёмым годзе
                Няшчасці білі мяне,
                Ды ноч пяройдзе,
                А дзень не абміне.