Восень на могілках
І мёртвыя прычакалі
Золата яе горкага:
Восенскім лісцем
Магіла абгорнута
Не шуміць тое лісце,
А шчыльна ляжыць.
Туга сэрца сцісне:
Тут нікому не жыць.
Памерлыя прычакалі
Яблыка прагорклага,
Бо не елі яго,не чапалі-
Гнілля толькі горка.
Хаджу між магіл
І бачу я:
То крыжа нахіл.
То асела зямля.
Прыкласці рукі трэба
Толькі жывым:
Пакласці лусту хлеба
На душы памін.
Хаджу па восені,
Шамаціць лісце,
Быццам просіць:
Не плач ужо, сціхні.
Цыкл Продкам
© Copyright: Наталья Касперович, 2015
Свидетельство о публикации №115010610240
Свидетельство о публикации №115010610240
Рецензии