М. Лермонтов Боюсь не смерти я. О, нет!
КичIе я там квахьуникай.
КIанда хьи заз зегьметриз зи
Мус ятIани экв акурай,
КIанда заз мад четин хьана!
Вучиз? Адан хийир жеда?
ЧкIида зун кIус-кIус хьана
Тахай, чара са уьлкведа.
Зун арада жеч эркиван
Пад-пад хьунни!–Лагь, эй халикь.
Им паталди тирни зи ван,
Халкьнайни манидар икI?
Им паталди тирни илгьам
Тек зун суруз тухудайвал?
Гила руьгьда гьаким я гъам
КIани азаб вегьизвай зал.
И образдиз гуьгъуьнаваз
КIанзава зи суруз катун,
Ана хьи на гаф ганай заз
Даими тир секинвал гун.
Амма хьи ваъ: секинвал са
Ина авач, ани гъидач
Азаб галай яргъи йисар
Гъам чIугурдан рикIяй фидач!
.....................
Свидетельство о публикации №114122600512