Стаяць ціха, без лісцяў таполі
Па Палеску раблю другі круг
Не было такіх думак ніколі
Дарагая сяброўка і друг
А сустрэў я цябе дарагая
Каля Гродненскіх старых двароў
Стала роднай ты мне на стагоддзе
І ні трэба мне іншых сяброў
І спакойна цяпер наша сэрца ,
Што на старасці мы не адны:
Два сыны ёсць дачка і ўнукі
Вось такі падарунак зямны!
І жывём мы ўсе ў дастатку,
Як звычайныя людзі зямлі
Працавалі з табою мы цяжка
Усё дзецям сваім аддалі
Перад імі з табою мы чыстыя
І ні скончыўся наш яшчэ бой
Ды і ногі ў нас пакуль скорыя
Папрацуем, сяброўка, з табой!
Стаяць циха, без лисцяу таполи
© Copyright: Станислав Тарашкевич, 2014
Свидетельство о публикации №114122408773
Свидетельство о публикации №114122408773
Рецензии