Воспоминания. Сорок пять лет тому назад...
Я вас чакаў...
Глядзеў, як свет ад ліхтароў –
у Свіслачы гайдаецца.
Са мною Вечар развітаўся:
– Будзь здароў…
– Бывай, бо ночка пачынаецца...
Зыйшоў мой Вечар,
недзе спіць...
А ноч мяне не адпускала,
ля сябе трымала.
А я – чакаў вас...
Таму што –
лепей у любоўнай смуте жыць,
чым атрымаць усё адразу.
Гэта ж – мала так...
*+*
16 снежня 2014 г.
Свидетельство о публикации №114121604385