На радуницу

На радўніцу людзі, на   могілкі    ідуць
Нясуць із хаты ежу  хлеб, мяса, кумпякі   
Здаецца быццам  сёння,  усе з роднымі ядуць
Карцінкі з жыцця тога,  плывуць да нас плывуць...
            На  могілкі  з акругі, народу  шмат прыйшло 
            Нябошчыкам нанеслі,  свянцонага  адведаць         
            Ніхто ўжо не помніць,  калі  так завялося
            Як з тымі  што памерлі,  так  можна адабедаць 
А на магільных  плітах  і  мох парос каўром 
А многія магілы  травою   зараслі,
Знакомых  шмат  і родных,  захована  вакол 
Што смерць прыйдзе да  іх   і  думаць не  маглі   
            І як даўно, О, Божа!  не  быў я на магілках 
            Не быў на той магіле,  дзе  бацька мой ляжыць 
            І кожны раз прасіў я:  прабачце мяне продкі
            Быў  маладым я вельмі,  не  знаў як час ляціць!
У тых магілах дрэмлюць,   і  цёткі, і дзядзькі
Пайшло  ўжо шмат сяброў,  на той па кругу   свет; 
Даўно павырасталі,   і   дочкі, і сынкі
А мне далечы унукі,  далі  мянушку  - «дзед»