жанчыны за сталом
чысты на кухні посуд
пра казу спяваюць Калядкі
і дай ім бог
не зляцела з царквы
радасна дзіўнага лёсу
як ва ўсіх
толькі плакалі за чатырох
са слязой у час лягчэй
казалі
ад зла бараніцца
схамянуліся
падабраліся
і ў народ
каб суцешыць казалі...
а які ж са слязамі рыцар
у жанчыны свая завіруха
і свой падыход
пустадзённа маўчанне доўжылася за сталом
пагражае завея дваіх пакінуць у хаце
на гадзіну
на тыдзень
на снежні ўсе
на залом
"А калі яно скончыцца?.."
- Жыць як пачнем, -
адказвае маці.
(картина Архипа Куинджи "На острове Валааме")
Свидетельство о публикации №114120110753