Чаканне маё засталося.
Хвіліны на месцы стаяць.
Нажаль, але мне давялося
Каханне сваё пахаваць.
Труна, у якой пахавала,
Стаяла ў цябе на стале,
А тое, чаго не хапала,
Знайду ў чырвоным віне.
І словы твае дарагія
Ў труне свінцовай ляжаць.
Зноў мае вусны нямыя...
Не буду я песні спяваць.
Я чую тваё дыханне...
Навошта прыйшоў ты у сне?
Апошняе наша спадканне
Схавалася ў цеплай вясне.
***
© Copyright: Мария Перхальская, 2014
Свидетельство о публикации №114112610408
Свидетельство о публикации №114112610408
Рецензии