Ма х радко, хай, рэяць стужк...
Дзе годы міласьці нясуць,
Балотцам, лесам, ў сьцежках вузкіх,
Якія Матчынай заву.
Над тым пазгінуць хмар навалы,
Слатою, быццам каламуць,
Старонкаю мільгнуць крывавай,
Ды долу лісьцем ападуць.
-15.11.14.
Свидетельство о публикации №114112501547