Мове
Ганьбілі, ламалі
Палякі ды русы,
Ёй скуру здымалі
Зажыва стужкай.
Маскавіты глумілісь,
Кіпцём пластавалі,
Пад знакам сярпастым
Цябе катавалі.
Вякамі глумілісь,
Ды й рады не далі:
Чужыя нагады
Чужымі засталісь.
А сёньня ўжо досыць
І, мабыць даволі,
З яе пазяхаці,
Ламаць і няволіць!
І хай нашы словы
Сал'юцца мо рэкі,
Дзе мова з народам,
Заўсёды бяссьмертна!
-9.11.14.
Свидетельство о публикации №114112203119