Ожидание не для покаяния
Па волі я чужой ўжо столькі год даплысьці не магу да гавані, дзе бачу свой спакой, і годны дабрабыт, і шчасьце. Чароўны свет на гарызонце вабіць...ледзь прыкрывае ён штодзённую мне ганьбу...Слабая надта, каб кардынальна мне змяніць у сваім жыцці што... І не ахвяра я абставін- закладніца злачыннай сквапнай улады, што ўсё маё сабе захапала...мне застаецца толькі марыць, і то не услых, а моўчкі...глытаючы спадволь свой боль. Чакаю моманту удачы я, каб даць мне ўладзе здачы!
Свидетельство о публикации №114112002933