вершы па тваiх вачах
пасля
я ад'язджаю
i словы ў бокi розныя ляцяць
напрыканцы цябе спытаю
чаму ты погляд не адвеў
і не здзiвiўся, што твар ў брудзе
нiводнага радка не пракрычаць
хто ведаў, што так цяжка будзе
за два гады запал не збавiць
а
усё магло бы быць iнакш
у апошнi раз мяне ты бачыш
чытаю вершы ў вачах
дай мне ўдосталь наглядзецца
дай мне ў сэрца захаваць
натхненне для наступных вершаў
каханне
каб чужым чытаць
Свидетельство о публикации №114111611154