Снег идзе, а завируха

Цэлы  дзень  гудзе  вятрыска
Над  палямі  і  лясамі
Вые  вецер  у  камінах
Не  раскажаш  тут  славамі
                Разышоўся  люты  снежань
                Снегам  белым  завірыўся
                Мароз,  холад  гаспадарыць 
                Мір  у  снезе  растварыўся
Лес  уздыблены  вятрамі
Шумяць,  гнуцца  ёлкі  хвоі
Ад навалу  хмараў  цяжкіх
Вые  лес,  як  у  няволі
                Ну  а  вецер,  як  шалёны
                Ломіць  сучча,  рве  галіны
                З  воўчых  логаваў,  выкопаў
                Ужо  не  выганіш  скаціны
Амярцвелі  кусты  лозаў
І   стаяць  галлём  хістаюць
А  мароз  мацней  марозіць
І вятры ў  палях  гуляюць 
                Снег, як  мяккая  пярына
                Белізною  асляпляе
                Толькі  белая  раўніна
                Не відаць  канца  і  края
 ідзе  снег,  а  завіруха
Круціць  меле  ўсё  наўкола
Толькіб  мне  не  заблудзіцца
Бо  ніхто  не  ўчуе  слова