Запалiла чырвань шчокi
Бы марозны, свежы ранак.
Твае вочы, бы аблокі,
А твой позірк, як світанак.
Без цябе штодня сумую -
Цісне сэрца адзінота.
Твой ласкавы голас чую,
Па табе адна самота.
Запаволю, сцішу крокі,
Затаю сваё дыханне.
Расцалую вусны, шчокі,
Пратрымаю да світання.
Наша першае спатканне -
Нібы зорак таямніца
Ночы той, што па-над Ланню
Пажадала наталіцца.
У рацэ купаўся ветах
І лічыў на небе зоркі.
А навокал пахла летам
І цвілі, цвілі рамонкі.
1988
Свидетельство о публикации №114110605135
Виктор.
Виктор Кузьмич Лисенков 06.11.2014 18:44 Заявить о нарушении