кал слёзы по няць вочы
грудзі вогнішчам гараць
ты не можаш гэта здзюжыць
проста так глядзець, стаяць
боль на сэрцы ён ад жалю
і ад страху за другіх
смерці часу, мы, не знаем
блізкіх, родных, нам, сваіх
а калі якое гора..
яно нас па сэрцы б'е
з усёй моцай, з усім болем!
усім магчым на зямле...
ды так цяжка развітацца
асабліва назаўжды
нам ж!... да смерці прачынацца
без кагосьці ў жыцці....
Свидетельство о публикации №114110207114