Мне надакучыў сцёб ...
над беларусам ...
І надакучыў так таму ...
Бо купа ўсяго таго лайна,
Што валіцца мо
З сонму дзірак нам на вушы,
Адну мо толькі мае
Мэту...
Кажу я гэта без імпэту...
Як мага болей запаволіць
Сыход краіны ў Еўропу...
Ды прышчапіць нам страх,
І жудасны адчай,
І ўсе астатнія прыкметы рабскія -
То ворага майго прамыя намаганні !
Ну, а маё жаданне -
Вольнай быць,
І на Свабодзе свой народ
Любіць,
А не ў выгнанні
Ці ў палоне вечным...
Я абасранай лёсам быць не хОчу!
Я не жадаю жыць так болей!
Жадаю Волі!
Нясцерпнае то пачуццё,
Што і маё жыццё
Таксама кінулі
Пад ногі
Ўсходняй погані...
То вершаваны плач, амаль што...спіч... на кітч падобны... ўжо хопіць сцёбу! Закрый мяжу на велізны замок з усходу ... і паглядзі на вынік...Здзівішся! На адсячэнне галаву даю....
Китчевый спич
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2014
Свидетельство о публикации №114102503190
Свидетельство о публикации №114102503190
Рецензии