Беларускія азёры
Азёры, Беларускія азеры,
Глядзіцца імі ўвысь нябёс зямля,
Купаюцца начамі ў іх зоры,
Сцяжынкі мосціць месяц са святла.
Тут ля вады спыняецца дарога,
Прахожым прахалоду падарыць,
Паслухать песню ручая ляснога,
Ды музыку сярэбранных крыніц.
Тут хараводзяць з хвалямі чароты,
Спадніцы вербы мыюць у вадзе.
Тут мір гармоніі ў сваіх турботах.
Прырода – маці па жыцці вядзе.
Озёра
© Copyright: Мария Павлюкевич, 2014
Свидетельство о публикации №114102501120
Свидетельство о публикации №114102501120
Рецензии
Але, Марыя, азёры - гэта:
атарочаныя ружамі сукенкі,
ці напоўненыя вочы нашых продкаў,
гэта сліўкі, гэта пенкі:
вабяць густам - пазалоткам.
Василий Азоронок 25.10.2014 09:21 • Заявить о нарушении
атарочаныя ружамі сукенкі,
ці напоўненыя вочы нашых продкаў,
гэта сліўкі, гэта пенкі:
вабяць густам - пазалоткам.
Василий Азоронок 25.10.2014 09:21 • Заявить о нарушении