Люблю зямлі радзімай далі,
Усё тут блізкае да болю.
Мяне з дарог дамоў чакалі,
Бацькі малілі ў Бога долі.
Іду з былым я на спатканне
Туды, дзе сіні лён, як мора,
Дзе радасць першага кахання
Лілася песняй на прасторы.
У лузе водар ды раздолле,
Бяжыць знаёмая сцяжынка.
Тут шчыравала маці ў полі,
Квітнела ружамі хусцінка.
Вось і бярозка, і крыніца,
І месяц – быццам бы ў дазоры.
Тут шчасця выпала напіцца.
Тут ззяюць мне ярчэй і зоры.
Куточак мой, прыгожы, мілы –
Выток чысцейшага сумлення.
Ён для жыцця дае мне сілы
І дорыць мудрасць пакаленняў.
Родная земля
© Copyright: Мария Павлюкевич, 2014
Свидетельство о публикации №114102501106
Свидетельство о публикации №114102501106
Рецензии