Ах! Клецкi край, маё каханне!
І больш не трэба нас шукаць,
Бо ў аднакласнікі мы самі
Увечар можам завітаць!
Пагаварыць, пабачыць фота,
Ці расказаць мо' анекдот,
Каб адпачыць нам ад работы,
А заўтра крочыць упярод.
І верыць, што мы ўсё здабудзем
І знойдзем месца на зямлі,
Дзе мы шчаслівы с табой будзем,
Бо помнім мы адкуль прышлі!
Бо мы Радзіму не забылі
І за парканамі граніц.
Адну яе заўжды любілі,
Адной ёй кланяліся ніц!
Бо колькі б не хадзіў па свеці,
Ды толькі ў роднай старане
Ясней за сонца вочы свецяць
Каханай ранкам для мяне!
Бо мне яе мілейшы голас
Нават за спевы салаўя,
І самы шаўкавісты волас,
Бо то ж - каханая мая!
Ах! Клецкі край, маё каханне!
І мой адвечны ціхі сум!
Чакаю я с табой з'яднання,
Каб добра стала абодвум!
Свидетельство о публикации №114102400769
Щчыры Вам дзякуй, а нам няхай будзе саромна, што i не размауляем, i не умеем складаць вершы.
З вялiкай павагай. Тая.
Тая Александрова10 26.10.2014 00:53 Заявить о нарушении
Станислав Шастак 27.10.2014 11:11 Заявить о нарушении
З прывiтаннем да Вас.
Тая Александрова10 27.10.2014 20:14 Заявить о нарушении
2) Бо колькi б не хадзiу па свецЕ.
На планшэце нямя у кароткага, таму выбачайце.
Тая Александрова10 27.10.2014 20:23 Заявить о нарушении
Станислав Шастак 26.01.2015 21:13 Заявить о нарушении