Зноў разбілі ліхтары
Пры дарозе,на мяжы.
Я спускаюся з гары
І трымаюсь за кусты.
А на перадзе імгла...
Ночка чорная была.
Зачапілася нага-
Паляцела бы Яга!
І ад гэтае бяды
Як бабухнусь,ды куды?!
Зоркі ярка заблішчэлі,
Салаў'ёў пачула трэлі.
Стала відна у начы,
И не трэба той свячы.
Бачу-слуп я ля мяжы,
Паказаўся бы жывы.
Абдымаю я яго-
Нібы мілага свайго.
І ўсё чухаю свой лоб,
Каб не вырас велькі рог.
Зараклася з той пары-
Не пайду я уначы.
Здарэнне
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2014
Свидетельство о публикации №114102311152
Свидетельство о публикации №114102311152
Рецензии