Надыхацца Тваiм сасновае паветрам...
Крынiчкi сьпеунае, халоднае вадой
Напiцца у досыць, Княства вольным ветрам,
У пух тапалiны, скрозь, да самае высновы,
Як чуецца, пiсаць i дыхаць i любiць…
Тут назаужды мая радзiма, продкi, мова.
У бярозках тоненькiх, у рэчцы, у дрыгве,
У сэрцы, у недарэчнае душы i галаве.
18.10.2014.
Свидетельство о публикации №114101801225
Такие стихи пишутся сердцем в один миг! Здорово, Му!
Бу
Букашечка 23.10.2014 22:16 Заявить о нарушении
Андрей Мурашко 24.10.2014 00:09 Заявить о нарушении