Восень

на белорусском языке

Люблю я лесу шапаценне,
Калі ўжо восеньскай парой
Скідае ён сваё адзенне,
На зімні ладзіцца спакой.

Лісты павольна ападаюць,
А кроны дрэваў вецер гне,
Зямельку-маці накрываюць, –
Спаць будзе ў цеплым дыване.

Лісточкі, жоўтыя, як сонца,
Прытуліць да сябе зямля…
Магу так назіраць бясконца,
Мне любы спеў і шэпт галля.


Рецензии
Галина, Анатолий прав. У Вас очень хорошее стихотворение на бел мове. Когда читала, как-будто услышала шепот листьев и унеслась мыслями на природу)))

Наталья Клепикова   10.01.2015 10:09     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.