Мова

Усё часцей падчас размовы,
А яшчэ больш — з тэлеэкрана,
Можна пачуць новыя словы:
Дыскаўнтар, менеджар, аўтсайдар,

Сек’юрыці, тандэм, тусоўка,
Фазэнда, крэатыў, паркоўка,
Цюнінг, гламур, хот-дог,  тынэйджар...
Такія словы слух мой рэжуць.

Хто можа адказаць талкова,
Дзе прыгажуня — наша мова?

Усяго за некалькі гадоў
З’явілася шмат новых слоў .
На месцы не стаіць навука.
Ды толькі вось якая штука:

Каб новым рэчам назву даць,
Можна ў замежжы імя ўзяць.
А вось прывычныя нам словы
Чаму забыць усе гатовы?

Прыгожыя ў тых карані?
Ці ж нашы горшыя? Ані!
Чаму завём фазэндай дачу,
А краму — маркетам, не іначай?

Жыццё даверыць мы гатовы
Сек’юрыці, а не ахове.
Зато гультай завецца гучна
Аўтсайдар, а не адстаючы.

Была стаянка — цяпер паркінг,
А змен не бачна аніякіх.
Звычайны пастаўшчык — правайдар,
Узломшчык-праграміст стаў хакер.

— Ці трэба столькі чужых слоў?—
Пытаюся я зноў і зноў,—
Хто абароніць нашу мову—
Нашай дзяржаўнасці аснову?

Каб не адзін дзясятак год
Ёй карыстаўся ўвесь народ,
Каб горда над зямлёй гучала
Мова Скарыны і Купалы.