Ігліцы ляцяць з яліны...
(Памяці Лены Мухтасаравай
і тых, каго згубілі)
Кагосьці забрала лета,
Кагосьці - зіма і восень,
Бывае, вясной палетак
Рунее, але галосіць.
Нямашака той хвіліны,
Каб зноў не згубіўся хтосьці.
Ігліцы ляцяць з яліны,
Калі прыйдзе час, бо госці.
Расце, зелянее дрэва,
Змяняюцца час і твары.
І ведае толькі неба
Пра нумар чаргі ахвяры.
У кожнага тут свой тэрмін,
Гасцёўня свая і мэта…
Хоць кажуць пра іх "памерлі,"
Але, я не веру ў гэта...
Не ўсё нам магчыма ўбачыць,
І ведаць?..Амаль - нічога…
Таму і галосім, плачам,
Звяртаючыся да Бога…
фрто интернет.
Иглицы ляцяць з ялины...
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2014
Свидетельство о публикации №114100904263
Свидетельство о публикации №114100904263
Рецензии
Дзякуй,Людміла,за напамін аб тым,што усе мы хутка пакінем гэты куток зямлі,дзе атрымалі толькі часовы прыют...Сапраўды,амаль ніхто яшчэ адтуль не вярнуўся,але усе пра гэта думаюць,асабліва калі ужо падыхо-
дзіць час "x"....
Не палічыце за браваду,але мяне гэты час не палохае...чаму?
Пачытайце мае сведчанне:"Подарок от Бога",і мне хочацца верыць,што
Вам стане зразумелай мая упэўненасць...
Усяго Вам наілепшага!
Иван Супрунович 30.04.2015 12:11 • Заявить о нарушении
дзіць час "x"....
Не палічыце за браваду,але мяне гэты час не палохае...чаму?
Пачытайце мае сведчанне:"Подарок от Бога",і мне хочацца верыць,што
Вам стане зразумелай мая упэўненасць...
Усяго Вам наілепшага!
Иван Супрунович 30.04.2015 12:11 • Заявить о нарушении