А я іду, бо па жыцці
Трэба ісці, а не стаяць,
Каб для сябе адказ знайсці,
Як жыць, каб не пашкадаваць.
Як трапіць у плынь ракі жыцця
І быць у гармоніі з сусветам,
У нябыт ідучы з небыцця,
Толькі дабро тварыць пры гэтым?
Наканаваў нам лёс не раз
На скрыжаванні выбіраць
Свой шлях, дзе будзе кожны з нас
То падаць уніз, то ўвысь узлятаць.
І самастойна вырашаць,
Што важнае, а што пустое,
Чаго не трэба шанаваць,
Што берагчы, як найсвятое.
А я іду, бо па жыцці
Трэба ісці, а не стаяць.
Сэрцу, як компасу ў жыцці,
Даверу шлях свой выбіраць.
А я иду
© Copyright: Светлана Агеевец, 2014
Свидетельство о публикации №114092804025
Свидетельство о публикации №114092804025
Рецензии