Сон отчаяния

"Сон  роспачы".

Жыццё  цікавасці  ня  мАе,
калі   Кахання  ў  ім  няма.
Я  ў  снах  цябе  не  сустракаю –
раней, ты  прылятала  ў  снах...

І  тыя  сны – зачараванне.
Ты  там, Каханая – была,
і  мы  танулі  у  нірване
любоўнай  негі  і  цяпла...

Мы – узляталі  у  паветра,
імчалі  ў  гай, да  старых  дрэў,
і  нас, на  ветцы, гойсаў  ветрык,
і  мабыць, быў  мяне  мудрэй...

Бо, ён  нашэптваў  пра  Каханне,
якое  лёгка  так  згубіць,
пра  шчасце  кожнага  спаткання –
ім, як  апошнім, трэба  жыць...

А  я, учора – быў  ў  бяссонні,
і  прапусціў  сустрэчу  ў  сне,
і  ты  пакрыўдзілася – сёння,
не  прыляцела  да  мяне...

Мне  засталіся – сны-прасторы,
дзе  неба  сінь, дзе  любы  гай,
дзе  я – адзін, і  лісцеў  шорах,
дзе  марна  клічу – прылятай... 
*+*
26 верасня у 2 гадзіны ночы ... сёння Дзень Народжання  майго.

**(цікавасць – интерес; Каханне – Любовь к девушке;
сустракаць – встречать;  зачараванне – очарование;
гойсаў – качал; згубіць – потерять; апошні – последний;
пакрыўдзілася – обиделась; марно – напрасно)