Мiлы сэрцу куток

На зямлі ёсць куток, дзе пакінуў я сэрца…
І хоць сотні дарог за жыццё я прайду,
Але памяць мая ў той куточак імкнецца,
Я у марах маіх у тым куточку іду.

“Знакамітае месца? – спытаў мяне хтосьці. –
Мабыць, горы, ці вежа, ці што там яшчэ?”
Я тады адказаў: “Прыязджай туды у госці!
Нават у поўдзень там сонца ласкава пячэ,

Там палі і лугі без канца і без краю,
І, як вочы зямлі, у лугах васількі.
Поўнай груддзю паветра ў той старонцы ўдыхаю,
А няпоўнай там дыхаць зусім “не з рукі”.

Там груды абляпілі старэнькія хаты,
Недзе плот пакасіуся, а дзе крэпкі стаіць.
І табе я скажу: людзі там небагаты,
Але радасць да справы ў вачах іх блішчыць…

Там з касцёламі цэрквы стаяць – не сварацца,
Той куток – нібы рай, там кругом хараство.
Я другое дыханне прыдбаю, здаецца,
Калі проста камусьці кажу пра яго…


Рецензии
Як цікаво на білоруській мові читати! )Поля і луги без краю!...- Знайоме до болю...! )Такі ж чудові краєвиди!

Елена Ра 2   19.02.2018 17:18     Заявить о нарушении
Да, Елена! Политика -- политикой, а Беларусь и Украйна -- добрые соседки :)
Спасибо за Ваши тёплые слова

С любовью, Аня.

Аня Белорусочка   15.06.2018 00:54   Заявить о нарушении
На это произведение написано 17 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.