Жыў на белым свеце
Юны рыбалоў.
Ён закінуў сеці-
Дзіўным быў улоў.
Там сядзела Дзева-
Сама прыгажосць!
Сэрца закіпела,
Узварухнулась штось.
-Міленькая Дзева!
Як ты хараша!-
Устрапянулась цела,
Замёрла душа.
-Я хачу з табою
Ўсё жыццё пражыць!-
-Расстанься з душою,-
Дзева гаварыць.
І кахання дзеля,
Ён душу прадаў,
Сваёй любай Феі
Сэрца дараваў.
Мудрасць і багацце
То не змогуць даць,
Што каханне-шчасце
Можа дараваць!
А калі разлукі
Прыйшоў злосны час,
Без кахання-мукі
Давіць сэрца прас.
Сэрца разарвалася
І знайшло пакой,
Душа вазвярталася,
Нясла Свет з сабой.
Дарагое,мудрае
Падарыў нам Бог:
То-каханне цуднае-
Каб спазнаць ты смог!
Рыбак и его душа
© Copyright: Елена Шульга Сидорко, 2014
Свидетельство о публикации №114092003642
Свидетельство о публикации №114092003642
Рецензии
Шкода, што мне на рыбалцы, не пападаюцца дзевы, а шчупаки
http://www.stihi.ru/2014/03/19/4185
Станислав Тарашкевич 30.12.2014 10:01 • Заявить о нарушении
http://www.stihi.ru/2014/03/19/4185
Станислав Тарашкевич 30.12.2014 10:01 • Заявить о нарушении