Мой лёс, мой невядомы дзень,
калi i дзе сустрэнемся с табою?
Куды мяне жыццё не прывядзе,
жыць буду марай, а не цішынёю!
Буду ісці наперад, напрамкі,
i не губляць з вачэй жыццёвай мэты,
І верыць, што яшчэ і праз вякі
патрэбен будзе, можа, вершык гэты!
Мо, прачытаўшы вершыкі мае,
адчуе хтось душы замілаванне
І скажа: “Добра ўсё-ткі ён пяе”,
i пойме, што пяе само каханне!
І ясна стане – без кахання сіл няма,
да мэты каб знайсці дарогу!
Каханне – рухавік жыцця, яго
сама дае прырода, дзякуючы Богу!
Фiласофiя кахання
© Copyright: Станислав Шастак, 2014
Свидетельство о публикации №114091509841
Свидетельство о публикации №114091509841
Рецензии