Дарогi памяцi маёй
Ці ж я падумаць мог
Пра тое, у дзяцінстве басаногім,
Што мне з усіх жыцця дарог
У памяць западуць твае дарогі.
Не ведаў я, не мог і ўявіць,
Што за мяжой шукаць я буду долі,
І што жыццё мне прыйдзецца пражыць
Без родных ніў і без жытоў на полі.
Берлін, Берлін!
Як роўна дзеліць Бог -
Як розум дасць, то кавал долі скіне,
І прыйдзецца з усіх жыцця дарог
Шукаць сваю не дома - на чужыне!
Свидетельство о публикации №114091500437