А я кажу табе, сэрца маё, восень прыйшла....
Віскі, макбук, дождж, за вакном Беларусь - чуть дыша...
Усё сыходзіць адначасова, мы створым свой хіпстарскі сьвет
Яна зварыць сочыва з дзьвюх ягад маліны, а за вакном - ...сьнег.
Нашы розумы ўсе прыкаваныя ланцужком да падзеяў:
выйшла кніга пра мову, ведаеш, у яго ад цябе - нечакана - сакрэт.
Усе каналы кажуць, што сябра твой змагаўся зь ценем, а вайны - нет.
І што мы выпрабаваныя, выгадаваныя спаборніцтвам за вагонь -
мусім ціха ляжаць пад пледам....
Адкрый ром, маё сэрца, давай выпьем за наш часовы сумесны партрэт,
хай жыве Беларусь, а героі сышлі ў світанак, не ў "рассвет"
я пью гэтую чорную кроў да дна за тых, хто пабачыў цішыню на мяжы...
Хай жыве і слава яму...
Менск
09-2014
***
© Copyright: Матэ Лакиато, 2014
Свидетельство о публикации №114091106980
Свидетельство о публикации №114091106980
Рецензии