Вецер,вецер,будзь ласкавы,
Не гані над хатай хмары.
Не бубні як дзед стары,
Ты з пяшчотай гавары…
Ды не грукай па страсе,
Бо паснулі дзеці ўсе!
Не трывож іх, не будзі,
Лепей цІхенька сядзі.
Хопіць бегаць уначы,
Сон дзіцячы беражы.
Будзе дзень-тады,ласкавы,
І прыходзь да нашай лавы.
Вось тады гані і дождж,
А дагэтуль не трывож.
Можаш ты злаваць на ўсіх-
Вецер раптам тут і сціх...
І паліў цудоўны дожджык,
Быў у радасці мой хлопчык.
Прамачыў усім ён ногі
І памыў вадой дарогі.
Вецер, будзь ласкавы
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2014
Свидетельство о публикации №114091104543
Свидетельство о публикации №114091104543
Рецензии