Падарунак нябёс
Па мокрай траве,што на лузе расце,
Паслухаць,як хата скрыпіць палазамі,
Убачыць,як бэз ля дарогі цвіце.
Як добра бывае сядзець адзінока
У змроку начы і глядзець на луну,
Ці бегчы з сябрамі далёка-далёка,
Смяяцца,і пець,і не быць аднаму.
У жыцці чалавека паусюдна ёсць цуды,
І што ты жывеш—гэта першае з іх,
Наукола не мала іх...цэлыя груды!
То—падарункі нябёс для усіх!
Свидетельство о публикации №114090406587
Як добра бывае сядзець адзінока
У змроку начы і на месяц глядзець,
Ці бегчы з сябрамі далёка-далёка,
і не быць аднаму i смяяцца,і пець.
Вот так с Вашего разрешения можно...
а СТИХ ПРЕКРАСНЫЙ...
с теплом
Огненный Кот 24.02.2015 19:44 Заявить о нарушении
Екатерина Чебан 02.03.2015 09:56 Заявить о нарушении