Завiсла поyня...
Ранетаў дух румяных прагна п'е
І мые шчокі круглыя свае
Расою жнівеньскай халаднаватай.
Зялёны чысты водар хмелю з мятай
Да самых дальніх зорак дастае.
А ноч сузор'і, бы вяночкі, ўе,
Развешвае над ліпаю кудлатай,
І аблачынку сонную люляе,
І калыханку яблыням спявае.
У цішыні духмянай пад крылом
Зямля і неба поўныя спакою,
Аблашчаныя Божаю рукою
І мяккім поўні спелае святлом.
Свидетельство о публикации №114090405773
Так шчыра, прыгожа, аж душа млее. Дзякую Вам .
Людмила Третьякова-Брановская 17.01.2018 17:44 Заявить о нарушении
Клавдия Семеновна 22.01.2018 21:39 Заявить о нарушении