Зiмовая споведзь

Сядай побач і паслухай:
На дварэ раве, злуецца,
Снегам кружыць завіруха
І засыпіць усё здаецца.

Пацякло святло ад печы
Сваім подыхам лагодным.
У зімовы доўгі вечар
Спаліць сум твой і турботы.

І пасцеліць ладна ложак,
Як сапраўдная бабуля.
Калыханка словам божым,
Каб усе ў хаце заснулі.

За акном сапраўдна ціха,
Снег гарыць, як дыямантны.
Да стажка  брыдзе ласіха,
Цягне дым наверх кудлаты.

Сяргей Брандт, 02.09.2014


Рецензии