Поле дз кае

Поле дзікае.
п. данской зямлі.

Поле дзікае, стэп залаты
І лісьцё вінаграднаю крышай,
Дараваны мне лёсам каб жыць,
Ці памерці іх воляю звышай.

Край кавунный і жнівеньскій дзень,
Трава ў пояс, бы сьценкай чарот
І яе каля плота ніхто не скубе,
Бо жывёл не трымае ніхто.

Край кавунный! Мой жнівеньскій дзень!
Поле дзікае! Стэп залаты!
Век зьвякуй,  ды адказ не знайдзеш:
Ці памерці? Ці трошкі пажыць?
                -23.08.14.


Рецензии