Мары дзеда

 Па зямлі крочыць дзед сівенькі
 Ён зусім бедны і старэнькі
 Аддаўшы працы ўсе сілы
 Жыве адін як куст пахілы
                Жыццё пранеслася маланкай
                Юнацтва ўсё прайшло за шклянкай
                Ён піў гуляў і вясяліўся
                Заўжды матэрыі маліўся
Цяпер ціхутка па дарозе
Не знае сам куды пляцецца 
Так размаўляючы з сабою
 Шукае месца дзе падзецца
                Ён не любуецца красою
                Гамоніць толькі сам з сабою
                Сустрэча з горачкай маленькай
                Замешка той душэ старэнькай 
Нашто жыццё Бог пасылае
За грэх які мяне карае 
І як душа грэх адмывае   
Сам у сябе бядак пытае   
                Жыццё маё было ўсяка
                Бывала жыў я як сабака 
                Ніколі Богу не маліўся
                Цяпер вось толькі спахваціўся
І вось здабытак пажынаю
Зусім я мала памятаю
Жыву адзін што ў полі вецер
У шалёным гэтым белым свеце
                Жыву я з марамі такімі    
                Напраў нас Божанька за тымі   
                Хто ў рай дарогу к табе зная
                Хто бедным грэшным памагае