Каса прайшлася па дзядах -
Падрэзала карэнні.
Каса прайшлася па гадах,
Па стрэхах, па бярвенні.
Каса скасіла ўсіх бабуль,
Што сеялі і жалі.
Каса страшней шалёных куль -
Яна не мае жалю.
Каса забрала ўсіх дзядзькоў,
Што жыць мяне вучылі.
Яна звініць з усіх бакоў
З нязведанай прычыны.
Па пятках хлешча мне трава -
Каса забрала тату.
Сказала, што і мне пара
Ісці ў другую хату.
Ды я не супраць! - Толькі дай
мне вершы скласці ў копны...
А там - касі мяне, кідай
У вір, або ў акопы.
Прыціхла жвавая каса -
Мянташкай прашаптала:
- Касі, касар, пакуль раса
На травах не прапала.
КАСА
© Copyright: Валерий Познякевич, 2014
Свидетельство о публикации №114081309614
Свидетельство о публикации №114081309614
Рецензии