Чаго вы праўду не казалі,
Каб я няведала нуду?
Можа лепей разказалі б,
Не пазнала бы бяду...
Чакала я у хваляванні,
Трывожна сэрцу маяму-
То падыйду да той я брамы,
То зноў на сцежку я бягу!
Але няма цябе нідзе,
І дзень пражыты ў журбе.
Ці кахаеш ты мяне-
Трывожаць думкі ў галаве.
Чаго ты праўды не казаў,
Чаго сябе ты выхваляў,
Каб я чакала тут цябе,
Або шукала а бы дзе?
Я стаю і зноў малюся,
Бо згубіць цябе баюся.
Чаго вы прауду не казалi
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2014
Свидетельство о публикации №114080704379
Свидетельство о публикации №114080704379
Рецензии