Чаму, душа мая, злуешся,
У гэты час, кали застле імгла нябесы?
Чаму ты не пяеш усім сэрцам
Ды не будуеш свае косы?
Чаму паумесяцу не рада
Ды зоркам, што далека сочуць
Як напаўняе лета сады,
Як ноч расплюшчывае вочы?
Чаму, душа мая, злуешся,
Ды позірк хутка адвядзеш?
Ты паглядзі на зорак сцежцы
Ды на адсутнасць усіх меж.
Чаму, душа мая, злуешся?
Куды ты захавала сьмех?
Бо без яго балюча у сэрцы
Бо без яго жыцце як грэх.
Чаму, душа мая, злуешся?
© Copyright: Дорошко Владимир, 2014
Свидетельство о публикации №114072900235
Свидетельство о публикации №114072900235
Рецензии