Васількі
Сніцца мне васільковае поле
Я па ім, як па моры, плыву...
Сінявокае ўсё наваколле -
Ці то сон гэта, ці наяву?..
Не відаць ні канца ў ім, ні краю,
Ветрык з хваляй ствараюць узор,
Быццам фарбы нябёс разбаўляе
Васільковым блакітам прастор.
Ноччу ў снах бачу сінія мроі -
Васількі ў каласах, васількі...
Вецер думак гуляе на волі -
Што ж мне сон накануе такі?
Прачынаюся зранку, на золку -
Шчоку ласціць букет з васількоў.
Дзякуй любы, мой мілы Анёлку!
За букет, за мой сон, за любоў!
Фото автора. На фото наша Сашенька.
Васильки
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2014
Свидетельство о публикации №114072800297
Свидетельство о публикации №114072800297
Рецензии
Якая наша мова прыгожая ў тваім выкананні, Людміла! Дзякуй!
З павагай,
Виктор Любецкий 30.01.2017 10:28 • Заявить о нарушении
З павагай,
Виктор Любецкий 30.01.2017 10:28 • Заявить о нарушении
Дзякуй, Віця! Усё прыгажэе, калі ёсць побач такія сябры, як ты...
Здароўя табе і поспехаў.
З павагай.
Людмила Воронова Супрун 30.01.2017 14:36 Заявить о нарушении
Здароўя табе і поспехаў.
З павагай.
Людмила Воронова Супрун 30.01.2017 14:36 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.