Знаты и знаты! Мни всё трэба взнаты, БР

Дэ колы Русь умырЛА Й…
І ек йійі воювалы ятвягы лі.
Не. То літовцы, татар!

Есця всі летопісь! Мы вшановалы іх!
Дэ ж той Ятвязьськый словар?
Шо быль ці найдзены й такжэ-с яцьвягамі.
Га? Падлы с сволоч і пЯнь!

Де ні ударСІК – всэ зруйнувалы вша.
Ась7ійЛяйЦійка каб.
Гэто ж богатство.
Не мова татк с мамкамі зь.
Ах, вытэ ж гадынкы с как!

Вот обратілся Ігор во прах у нас.
Вот тая свята й княгіньк:
Мошчы яё мы апяць ператаСкіфВай!
І пакланісь жабскай маць.

Шо ж Святослав пак рабіф ненармальна вуш.
А! Біў татараў няўлад ш.
ТокКІ СЬ во шаткія драні не габаЛІ ЗЬ
С слізьзю ўсе песьні яцьВаг.

Ну, бо ш сміШат нада как-т
СМІ са і сміла віч Аньк.
Смута ў народзе чаво зь праІсьХодзе.
Нэтра забыла Ісса й?
Нет. Слова Наш не паням.

І й обызвіч даж Васятк,
Шо ніс дзіцяткам звонка.

…А! Дэ хто нішчыв Брыльянт?
Да ў городышчыках псарнь.
В Менске, за Бжэстам з Бугай.
Шэ й рэбра строшч са й горшка б!
Да додушыць! Ф подушках…

Так росправляюца с Тым, Хто сражаецца
Ліш улыбаясь, як Маць.

Ну, дык напоМнім, як мняць
Ліш геркулес в лесе Мняў?
Радіо е шэ ексь в Спарть,
Дзе а ні муцяць ні ж капль. Тута Ш Мы чэрпалі Знань.
Не й па ліцьвінск хрэстамаць.

... ну, вот што тут за Златка шчэ.
Наша, бульбашская!