Ты мой брат, каго зваць беларусам.
Хоць зраби иракез на душы.
Стол засланы бялютким абрусам,
А на им - цёплыя беляшы.
И няхай ты навучаны добра
Паварочваць крыуду наускос,
Не чакала цябе гэта Лондра,
Не чакау цяпе Галапагос.
Ты вяртайся. Убачыш палетки,
Што пяюць з тваим сэрцам у лад.
У Еуропе прыгожыя кветки,
И, канешне, смачней шакалад.
Але кроки твае там па крузе,
И душа нешта рвецца кудысь.
Ты вяртайся. Ты ж ведаеш, будзе,
Нешта будзе. Напэуна. Кались.
Ты мой брат
© Copyright: Елена Замулина, 2014
Свидетельство о публикации №114072701453
Свидетельство о публикации №114072701453
Рецензии