Мне адзіноцтва як лек - жыццё не псуе
Зачынены ў халодных сценах, я, сяджу, сумую
Ніхто не зайдзе ў дом, ды не тэлефануе,
Вось так я і жыву...
Цябе больш не люблю...
Цябе адну, цябе адну!
Ды марна траціць час, на гэта, больш не варта
Я больш ужо не твой, а ты ўжо не тая
Я знік з тваіх вачэй, забыўся пра цябе,
Цяпер і назаўжды.. разышліся ў нас шляхі!
Толькі я! Толькі ты!
Толькі ….
Салодкі успаміны…
Толькі….
У сэрцы разам мы...
Разам мы... разам мы!
Напэўна аб гэтым спявае Адрыяна Чэлентана ў сваёй песні.. Soli. не ведаю проста італьянскай мовы.
Soli
© Copyright: Евгений Пешко, 2014
Свидетельство о публикации №114072400488
Свидетельство о публикации №114072400488
Рецензии