Каштаны

Пераклад з польскай мовы
песні на словы К. Вадніцкай

Казаў ты - маюць колер каштанаў
І залатога лісця ярчэй
І зор, што ў небе ззяюць над намі,
Мілыя зоркі маіх вачэй.

Каштаны кідаў вецер пад ногі,
Усхвалявана вымавіў ты,
Што забярэш з сабою ў дарогу
Начы чароўнай сум залаты.

    
     Каханы, каханы,
     Зноўку вецер зрывае каштаны
     І пад ногі смяючымся парам
     Іх сыпле, як даўней,
     Калі я ў алейцы
     Працягнула каштан табе й сэрца,
     І пачула тры словы, што вецер
     Ты любіш і мяне.


Вальсуе ў парку трэцяя восень,
І з дрэў ліе карычневы град.
У трэці раз алейкі заносіць -
Хавае залаты лістапад.

У руцэ каштан маленькі сціскаю,
І аб табе ўсе думкі мае!
Жалобна вецер песню спявае,
Мо ты таксама чуеш яе?


     Каханы, каханы,
     Зноўку вецер зрывае каштаны
     І пад ногі смяючымся парам
     Іх сыпле, як даўней,
     Калі я ў алейцы
     Працягнула каштан табе й сэрца,
     І пачула тры словы, што вецер
     Ты любіш і мяне...