Стихотворная публицистика 23. 07. 14

Новый виток переговоров с режимом белорусским
Сказаць, што гэта сумна нічога не сказаць...Агідна і мярзотна ,і нельга нам нічога даказаць ...Не бачаць хіба той ілжы, што льецца з вуснаў ўладных сёння...І будзе ліцца заўтра...Ну, а пакуль паціху ўся Беларусь ракетамі абставіцца...на кожнай будзе па зараду ядзернаму...Ці мала для Еўропы тых ахвяр, што лік на сотні ідзе, бо мы не лічымся, не дараслі, не людзі мы, не чалавекі...Цярпіце, беларусы, здзекі...Яшчэ мо не зусім набітыя кішэні ...ў хітражопых зэкаў, што ладзяць баль на нашых костах...Кажу я вельмі жорстка, але не бачу перспектыў ў гэтай барацьбе з макеямі... і зараз мячыкі на іхнім полі...іх не адзін, не два, а многа болей...Я паўтаруся зноў, нам трэба аб'яднацца неяк, бо ўлада мае грошы і ...рычагі ўздзеяння... прададзена ўсё і ўсё падзелена...і мы даўно не гаспадарым...патрэбен тут Майдан...і хутка...слушна...моцны...і хай ўжо гэта будзе мо сапраўдны супраціў, сапраўдная ўжо Плошча!