непазбежнасць

Стала Новак
Пялёсткі адарваныя. Тапталі ногі  іх...
І сэрца некахага адчай навек заціх
Заціх жа ён не з радасці. Не з шчасця-забыцця...
Пялёсткі тае кветачкі не маюць больш жыцця.

А ці было каханнем усё? Ці гэта - не падман?
Ты зразумей -няма мяне... Цяпер ты сам-насам
Не жалься, не тужы, анёл ... Настане шчасця час!
Змагайся за жыццё сваё. За шчасце, што для нас.


© Copyright: Стала Новак, 2014
Свидетельство о публикации №114071508939
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Стала Новак
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Стала Новак