Мора
І вітае зноў.
Коціць хвалямі насустрач,
Шэпча пра любоў.
Разлілося, неўзабаве,
Аж за небасхіл.
Каб аб’ехаць уздоўж яго,
Урад ці хопіць сіл.
Я хутчэй зніму адзежу,
Лягу на ваду.
Калыхаюць мяне хвалі,
Стаўшы ў чараду.
І з салёнаю пяшчотай
Абдымаюць стан,
Выратоўвая паціху
Ад сардэчных ран.
Нібыта папала ў казку,
У чароўны свет.
Назаўжды пакіне мора
Ў сэрцы светлы след.
Свидетельство о публикации №114071406164
Я хутчэй зніму шкарпетки
I ў чароўны свет,
Каб ускочыў неўзабаве
Мой аўтарытэт.
Чеслав Мински 28.07.2014 00:51 Заявить о нарушении
Жанна Улахович 09.09.2014 22:18 Заявить о нарушении
Махнач Сергей Юрьевсын 08.10.2014 10:08 Заявить о нарушении