Мо не вецер х л ць гольл..

Мо не вецер хіліць гольле,
Мо душы маёй журба,
Мо з грудзіны просіць волі,
Глістам, даўняя нуда.

Шпарка коней паганяюць.
Шлях між кочак і ямін:
Ад жыцьця, дзе  -  не кахаюць,
На жыцьцё з пяці хвілін.

На тае утаймаваньне
Дзе апошняя сьляза,
Дзе апошняе каханьне  -
Маяго жыцьця пасаг!
-8.06.14.


Рецензии