Мо не вецер х л ць гольл..
Мо душы маёй журба,
Мо з грудзіны просіць волі,
Глістам, даўняя нуда.
Шпарка коней паганяюць.
Шлях між кочак і ямін:
Ад жыцьця, дзе - не кахаюць,
На жыцьцё з пяці хвілін.
На тае утаймаваньне
Дзе апошняя сьляза,
Дзе апошняе каханьне -
Маяго жыцьця пасаг!
-8.06.14.
Свидетельство о публикации №114071401384